اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد وآل محمد واخر تابع له علی ذلک . . طرفداری از اسلام نه طرفداری از عمامه
حضرت امام خمینی رحمة الله تعالی علیه
خدای متعال میداند که من نسبت به آخوندهای فاسد، آنقدر شدید هستم که نسبت به سایر مردم نیستم. ساواکی پیش من محترم تر است از آخوند فاسد. آنقدر صدمه ای که اسلام از یک آخوند فاسد میخورد، از محمدرضا (شاه ملعون)نمیخورد ؛در روایات هست که آخوند فاسد و ملای فاسد، در جهنم از بوی تعفنش اهل جهنم در عذاب هستند. در این دنیا هم بوی تعفن بعضی از آخوندهای فاسد، دنیا در عذاب است. ما طرفداری از عمامه نمیکنیم، ما طرفداری از اسلام میکنیم. .
تیغ زدن به سر حرام است این کارا همه نقشه ی دشمنان اسلام است فک کنین کسی بخواد بیاد مسلمان بشه و برای تحقیق بره تو اینترنت و در مورد شیعه یا اصلا اسلام هرچی تو اینترنت جستجو کنه مطالبی در این مورد میاره و اون ادم صد درصد از اسلام خواهد ترسید اونا با این نقشه هاشون مسلمانارو وحشی نشون میدن
در ایام عزاداری سید الشهداء علیه السلام اگر از روی عشق و علاقه قمه زنی و تیغ زنی انجام شود چه حکمی دارد؟
حضرت آیت الله مکارم شیرازی در پاسخ به این استفتاء فرمودند: «اشکال دارد؛ مخصوصا قمه زنی که هرگز در زمان ائمه هدی چنین چیزی وجود نداشته، در مجالس عزدارای امام صادق علیه السلام و امام رضا علیه السلام و این بزرگواران خالی از این مسائل بوده است و همچنین آسیب رساندن مهم به بدن جایز نیست و ای بسا این موارد موجب وهن عزاداری هم می شود البته کسانی که این کارها را می‌کنند روی عشق امام حسین علیه السلام است ولی باید بدانند عشق امام حسین علیه السلام اجازه نمی‌دهد این کارها را بکنند به این دلیل که دشمنان از آن سوء استفاده می کنند و باعث وهن عزاداری می‌شود.»
حجت الاسلام فلاح‌زاده نماینده پاسخ به احکام حضرت آیت الله خامنه‌ای نیز در پاسخ به این استفتاء گفت: «به نظر حضرت آیت الله خامنه‌ای قمه زنی و تیغ زنی چه از روی عشق و علاقه باشد و چه غیر از آن و به هر صورت چه علنی و چه مخفی حرام است و بایستی از این کار پرهیز شود».
مردمی با قمه‌ای در دست؛ اگر در روزهای معمول سال، شخصی با چنین مشخصاتی را در خیابان‌ها ببینید، یک تماس با پلیس کافی است تا دستگیر شود؛ اما در عاشورا قمه زنی راه را برای قداره‌بندی باز میکند. از آن عجیب‌تر، تیغ‌زنی است که خوشبختانه در کشورمان باب نیست، ولی گروهی از شیعیان افغانستان و عراق به سهم خود، جورمان را در این زمینه می‌کشند!
به گزارش «تابناک»، کوبیدن تیغه قمه بر فرق سر، یک روش قمه زنی است که منجر به مرگ هم شده و کوبیدن مکرر لبه کند قمه بر فرق سر و سپس یک برش روی محل مکرر ضربه خورده، روش دیگری است که قمه زنان به کار می‌گیرند و این عمل را نیز در راستای ارادت به حضرت ابالفضل عباس (ع) می‌دانند؛ هرچند برخی دیگر بر این باورند این کار تماماً از سر ارادات نیست و انگیزه‌های دیگری نظیر خودنمایی نیز در آن هست؛ جنبه‌ای که در سینه زنی ساده قابل تبلور نیست.
با این حال حتی اگر قمه زنی از سر ارادت به شهدای کربلا به ویژه حضرت عباس باشد، قطعاً مورد رضایت قلبی معصومین نیست، چرا که ایشان برای جلوگیری از انحراف دین خدا جان دادند و ظلم بزرگی به اسلام و تشیع است‌که شیعه را با تیغ و قمه معرفی کرد و فلسفه عاشورا را آنچنان در چنین امور انحرافی کشاند که با جست‌و‌جو در منابع غیرفارسی زبان پیرامون محرم و عاشورا و تاسوعا، با حجم انبوهی از تصاویر سر‌ها و تنهای خونین مواجه شد که در میان آنها کودکان نیز هستند.
«انّ استعمال السّیوف و السلاسل و الطبول و الابواق و ما یجری الیوم أمثاله فی مواکب العزاء بیوم عاشورا انّما هو مُحرم و هو غیر شرعی / به کار بردن شمشیر‌ها (=قمه‌زنی) و زنجیر‌ها و طبل‌ها و بوق‌ها و کارهایی مانند این امور که امروزه در دسته‌های عزاداری و در روز عاشورا معمول است، همه حرام و غیر شرعی است»؛ این فتوای سید ابوالحسن اصفهانی استاد بزرگانی چون زنده یاد علامه طباطبایی و آیت الله بهجت به حمایت از علامه سید محسن امین و در حرمت قمه بود.
این فتوا پس از آن صادر شد که علامه سید محسن امین پس از نگارش رساله‌ای با نام التنزیه لاعمال الشبیه، که در آن اثبات کرده بود قمه زنی و پاره‌ای از رسوم عزاداری عوام، اعمال غیرشرعی، حرام و شیطانی‌اند و به واسطه همین رساله مورد خشم مردم عوام قرار گرفت و پس از تهمت‌ها و توهین‌های فراوان طردش کردند. شبیه همین فتوا را سید محمدحسین کاشف الغطاء نیز داد و البته در مقابل این نظریات، شیخ نائینی بود که دیدگاهی کاملاً مخالف داشت که بسیاری نیز از نظر آیت الله نائینی در قمه زنی پیروی کرده و می‌کنند.
به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی ایران، امام خمینی نیز مبارزاتی را با افراط گرایی در عزاداری پی گرفت و چهره‌هایی چون آیت الله محمدباقر صدر و شهید آیت الله مرتضی مطهری نیز در این زمینه گفتارهای صریحی داشتند. استاد مطهری در این باره در کتاب جاذبه و دافعه علی گفته است: «قمه زنی و بلند کردن طبل و شیپور از ارتودکس‌های قفقاز به ایران سرایت کرد و چون روحیه مردم برای پذیرش آن آمادگی داشت، همچون برق در همه جا دوید».
مقام معظم رهبری نیز درباره چنین اقداماتی در سال ۷۳ در جمع روحانیون صراحتاً تأکید نمودند: «من حقیقتاً هر چه فکر کردم دیدم نمی‌توانم این مطلب [قمه‌زدن] را که قطعاً یک خلاف و یک بدعت است به اطلاع مردم عزیزمان نرسانم. این کار را نکنند. بنده راضی نیستم. اگر کسی تظاهر به این معنا کند که بخواهد قمه بزند من قلباً از او ناراضی‌ام. این را من جدا عرض می‌کنم. یک وقت بود در گوشه و کنار چند نفر دور هم جمع می‌شدند و دور از انظار عمومی مبادرت به قمه‌زنی می‌کردند و کارشان تظاهر، به این معنا که امروز هست، نبود. کسی هم به خوب و بد عملشان کار نداشت، چرا که در دایره محدودی انجام می‌شد. اما یک وقت بناست که چندهزار نفر ناگهان در خیابانی از خیابان‌های تهران یا قم یا شهرهای آذربایجان و یا شهرهای خراسان ظاهر شوند و با قمه و شمشیر برسر خودشان ضربه وارد کنند. این کار قطعاً خلاف است. امام حسین (علیه السلام) به این معنا راضی نیست. من نمی‌دانم کدام سلیقه‌هایی و از کجا این بدعت‌های عجیب و خلاف را وارد جوامع اسلامی و جامعه انقلابی ما می‌کنند».
در چنین شرایطی در کشورمان به رغم ممنوعیت قمه زنی برای جلوگیری از وهن تشیع، شاهد تکرار فراوان چنین رفتاری هستیم و همین امسال نیز در بازار تهران برخی مردم از انجام در خفای قمه زنی به خبرنگار «تابناک» می‌گفتند، هرچند هیچ کدام نه حاضر شدند درباره جزئیات این ماجرا‌ها جلوی دوربین سخن بگویند و نه نقدهایی را که به این خونریزی‌ها داشتند به هر شکل ممکن بیان کردند. طلب نشانی محل‌های قمه زنی را نیز به سادگی رد می‌کردند، تا احیاناً مسیر تیزی به سمتشان تغییر جهت ندهد!
با این حال در دیگر کشور‌ها از جمله عراق و افغانستان تیغ زنی و قمه زنی کاملاً علنی پابرجا بود تا رسانه‌های اروپایی باز هم چنین تصاویری را برای معرفی عزاداران حسینی برگزینند و وهن تشیع بار دیگر رخ دهد؛ امری که پیش از این با هشدار برخی علمای بزرگ و حتی قرار دادن حرمت برای آن همراه شده و در مقابل حتی در این زمینه برای برخی علمای بزرگ نیز داستان‌هایی در راستای مشروع سازی این عمل آوردند که خوشبختانه در همان زمان حیات ایشان رد شد.
با این اوصاف، در چنین روزهایی، شاید بتوان با اندکی تأمل در فلسفه ضعیف قمه‌زنی این پرسش را مطرح کرد که آیا قمه‌زنی ارتباطی با فلسفه عاشورا دارد و یا ذره‌ای از جنبه‌های عزای امام حسین (ع) و حضرت عباس (ع) در آن لحاظ شده است و پس از آن برای پیوستن به چنین حرکت‌هایی تیغ برکشید؛ شیعه بیش از تیغ به اندیشه نیاز دارد.
یکی از سؤالاتی که همیشه مطرح بود این هست که آیا در هنگام عزاداری لخت کردن برای سینه زدن جایز هست یا نه. خیلی از مراجع گفتن عیب نداره و خیلی هم گفته اند مشکل داره. اما من خودم به عنوان یکی ازسینه زنان هیئت امام حسین (ع) مخالف لخت کردن هستم. دلیل بنده هم هیچ ربطی به نظرات مراجع بزرگوار نداره هرچند که نظرات این بزرگواران برای ما پر اهمیت هست. شخصاً وقتی توی خونه هستم جلوی پدر و مادرم با لباس زیر نمی شم و حتما پیراهن به تن می کنم تا حرمت نگه دارم.
حالا چطور در مجلسی که همه ما معتقدیم خانم فاطمه زهرا (س) و امام زمان (عج) حضور دارند خودم رو لخت کنم؟ این بی حرمتی نیست؟ دور از ادب نیست؟ بی حیایی نیست؟ بنده شخصاً به همین دلیل هیچوقت در مراسمات عزاداری لباس خودم رو در نمیارم تا حرمت نگه دارم. برادر مداح جناب آقای حاج م.ک که خودم یکی از طرفداران شما هستم، چرا تو مراسماتتون میگید که اونایی که لباس در نیاوردن برن عقب چون صف رو بهم می زنند؟ عزیز دل برادر یا شما اعتقاد نداری که خانم فاطمه زهرا(س) توی اون مجلس هست یا اینکه تابحال به این موضوع دقت نکردی عزیز...
آیت الله العظمی اراکی فرمود: شبی خواب امیرکبیر را دیدم، جایگاهی متفاوت و رفیع داشت. پرسیدم چون شهیدی و مظلوم کشته شدی این مرتبت نصیبت گردید؟ با لبخند گفت خیر سؤال کردم چون چندین فرقه ضاله را نابود کردی؟ گفت نه با تعجب پرسیدم پس راز این مقام چیست؟ جواب داد هدیه مولایم حسین(ع)است! گفتم چطور؟ با اشک گفت آنگاه که رگ دو دستم را در حمام فین کاشان زدند؛ چون خون از بدنم میرفتتشنگی بر من غلبه کرد سر چرخاندم تا بگویم قدری آبم دهید؛ ناگهان به خود گفتم میرزا تقی خان! ۲ تا رگ بریدند این همه تشنگی! پس چه کشید پسر فاطمه(س)؟ او که از سر تا به پایش زخم شمشیر و نیزه و تیر بود! از عطش حسین(ع) حیا کردم ، لب به آب خواستن باز نکردم و اشک در دیدگانم جمع شد آن لحظه که صورتم بر خاک گذاشتند امام حسین(ع) آمد و گفت به یاد تشنگی ما ادب کردی و اشک ریختی؛ آب ننوشیدی این هدیه ما در برزخ، باشد تا در قیامت جبران کنیم.
لبیک یا حسین یعنی.... زنی که فرزندش را به میدان رزم میفرستد، و وقتی سر فرزندش را برای او می آورند، او را به خانه میبرد، گرد و خاک و خون صورت او را پاک میکند و میگوید: فرزندم از تو راضی ام . تو مرا نزد فاطمه زهرا (س)، رو سفید کردی....
برای راه حسین مهــم نیست تو پای رفتن داری یا نداری .. . در سفر کربلا قلب تــوان راه رفتن میدهد نه اعضای بدن آنجا که باید لبیک یا حسین را قلبی گفتن نه ظــاهری !!
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: